Mooi weer vraagt om een wandeling en vandaag met Geerte afgesproken bij Santpoort Noord voor een wandeling in Nationaal Park Zuid Kennemerland. Met 21 kilometer een stevige wandeling waarbij ook het losse zand van de duinen en diverse klimmetjes voor wat extra uitdagingen.

We zijn beide ruim op tijd en we beginnen de wandeling met een bezoek aan het landgoed Duin en Kruidberg. Het is, ondanks het vroege tijdstip, toch redelijk druk maar nadat de parkeerplaats zijn gepasseerd komen we niet veel mensen meer tegen. Het eerste deel gaat door het beboste gedeelte wat langzaam overgaat in een duingebied. We moeten af en toe even een stukje om door de hoge waterstand maar over het algemeen volgen we netjes de route van de wandeling.

Een deel hebben we ook al met de wandeling vanuit IJmuiden gelopen maar het blijft een erg mooi gebied. Helaas is het pad niet altijd even gemakkelijk te lopen door de werkzaamheden maar wanneer we de Hubertusvallei inlopen, laten we dit allemaal achter ons. Hier is het echt rustig en na een kleine klim hebben we een mooi uitzicht over de vallei. Vanaf hier is het nog een klein stukje tot het strand.

Eenmaal bij de strandopgang aangekomen staat ons een kleine verrassing te wachten. Door het hoge water kunnen we niet doorlopen of we moeten door zo’n 20cm water maar dat gaat onze schoenen net iets te ver. We lopen een stukje terug en dan via een ander pad de duin omhoog. Helaas staat de vele duindoorn in de weg om over het hek te klimmen dus lopen we een stukje verder waarbij we in de gaten worden gehouden door een groepje damherten.

Uiteindelijk kunnen we de duin over maar dan staan we voor een afscheiding van prikkeldraad. We volgen het hek tot we een plek vinden waar we onder het prikkeldraad door kunnen en dalen dan verder af naar het strand. Even verderop zien we een plek bij de afscheiding waar het zand zover is opgestoven dat je gewoon over het prikkeldraad heen kan stappen. Ach ja, dat is dan wel een stuk minder avontuurlijk.

Het strand is weer eer stuk drukker maar door de ruimte om ons heen hebben we hier geheel geen last van. Bij Parnassia verlaten we het strand en klimmen weer de duin op. Het is hier een stuk drukker en de parkeerplaats staat ook behoorlijk vol. Maar eenmaal voorbij dit alles neemt de drukte ook weer snel af.

We slaan ook hier het laarzenpad over; de markering is op sommige plekken al geheel onder water verdwenen en lopen een klein stukje om. Vanaf de Hazenberg hebben we een mooi uitzicht over de omgeving en een groot meer. We dalen af en lopen even later over een duinkam langs het meer en door een gevarieerd landschap komen we uiteindelijk bij de Oosterplas uit. Hier stoppen we voor de lunch en na een half uurtje lopen we weer verder.

Na een kleine klim hebben we vanaf de Starreberg weer een mooi uitzicht over de omgeving. Vanaf hier lopen we via kronkelende paden terug naar het landgoed Duin- en Kruidberg waarbij er een paar leuke klimmetjes zorgen voor wat extra verbrandde calorieën. Na het landgoed komen we uit bij de ingang voor het station waar we afscheid nemen. Ik loop nog even verder terug naar de auto welke aan de andere kant van het station staat. Uiteindelijk stopt de teller op bijna 22 kilometer maar het waren wel 22 erg mooie kilometers en zeker voor herhaling vatbaar om dit in een ander jaargetijde nogmaals te lopen.