Na de langere wandeling van gisteren doen we het vandaag wat rustiger aan. Het plan is om wandeling A7 te gaan lopen met een afstand van ongeveer 7 kilometer. Het is nog lekker fris als ik op pad ga en kom er gelukkig al snel achter dat ik m’n waterfles ben vergeten. Dus snel even terug en dan gaat het nogmaals van start.

Het pad voert langs het spoor en na een kilometer of zo verdwijnt het spoor in een tunnel en loopt het pad rustig verder. Het vrije uitzicht over het dal wordt afgewisseld met stukjes loofbos. Hier hoor je dan weer de vogeltjes zingen en zijn er genoeg sporen van wilde zwijnen en herten te vinden.

Uiteindelijk komt het pad uit op de Eggeweg en gaat de route weer terug richting Willebadessen. Dit stuk loopt door naaldbos en hier kom ik de eerste sterveling tegen. In dit geval een fietser maar dat is wel heel toepasselijk voor de zondag. Ook hier is genoeg te zien en te horen. Een eekhoorn rent met een denneappel in z’n bek de boom in en komt even later weer naar beneden als ik gewoon stil blijf staan. We kijken elkaar nog even aan en gaan dan ieder z’n eigen weg.

Bij de volgende hut stop ik voor een pauze en maak hier een praatje met een dame die op haar gemak de gehele Eggeweg van ongeveer 70 kilometer aan het lopen is. Slapen doet ze in de hutten langs de route en met een goede slaapzak is dat zeker te doen. De route buigt hier af van de Eggeweg maar ik besluit nog een stukje door te lopen. Na de zendmast is de weg afgesloten vanwege de kap van bomen en moet ik dus een stukje om. Helaas mis ik hier de juiste afslag waardoor ik op een soort van rare parkeerplaats in het bos terecht kom. Ik loop door tot het einde maar hier houd het pad gewoon op. Dus de kaart erbij en het is ongeveer 100 meter door het bos naar het pad.

Eenmaal weer op het pad loop ik weer terug richting Willebadessen en zie hier een aantal herten rondlopen. Deze schieten snel weg als ze mij in de gaten krijgen. Bij het herdenkingskruis nog even een laatste pauze en dan verder naar het beginpunt van de wandeling.